Patricia

Ik ben Patricia Snelders, 53 jaar, moeder van twee dochters. Opgegroeid op toeristische bedrijven, en jarenlang werkzaam geweest in deze sector. Door veel met mensen in contact te komen begon ik mij te interesseren in de psychologie. In 2011 ben ik dan ook aan de opleiding toegepaste psychologie begonnen. Al snel bleek dat vooral de ontwikkelingspsychologie mij interesseerde, en hier ben ik mij dan ook steeds meer in gaan verdiepen.

In november 2018 heb ik de Basisopleiding Paardencoaching afgerond via Caprilli Coaching & Training. In maart 2019 is hier de opleiding Paardencoaching voor Kinderen aan toegevoegd. Begin 2021 heb ik opleiding Psychosociale Basiskennis afgerond.

Werkervaring

Door het werken bij een aantal toeristische bedrijven als mede-organisator van evenementen voor de jeugd ben ik veel in contact gekomen met jongeren die geen prettige jeugd ervoeren. Ik was hier vaak aanspreekpunt voor jongeren welke hun verhaal kwijt wilden. Ook heb ik ervaring opgedaan met het begeleiden van jongeren als vrijwilliger bij Mentor4You. Deze organisatie richt zich op het begeleiden en ondersteunen in de thuissituatie. Dit gaat veelal om huiswerkbegeleiding en sociaal-emotionele ondersteuning.

Ervaringsdeskundige

Zelf kreeg ik na een zeer moeilijke jeugd een meervoudige diagnose waaronder PTSS. Na zelf een coachingstraject met behulp van paarden te hebben gevolgd, blijken mijn diagnoses zodanig onder controle dat hier geen sprake meer van is.

Als moeder van een dochter met ASS (het vroegere syndroom van Asperger) en ADD, die daarnaast ook hoogbegaafd is, heb ik samen met haar voor een groot aantal uitdagingen gestaan. Ook andere mensen in mijn directe omgeving hebben (vermoedelijk) een autistische stoornis en/of andere ontwikkelingsstoornissen. Ik zie vooral bij de mensen die hierin geen begeleiding hebben (gehad), hoeveel moeite zij soms hebben met de wereld om zich heen. Ik richt mij op het ondersteunen van jongeren in de leeftijdsgroep van 12-18 jaar, maar ook op volwassenen welke op latere leeftijd een diagnose hebben gekregen. De focus ligt bij het aanreiken van de juiste handvatten om zich staande te kunnen houden en te ontwikkelen.

Waarom paarden?

Ik werd altijd al aangetrokken tot paarden. Ik kwam er tot rust en voelde mij er prettig bij. Dit had niks met rijden te maken, de nabijheid van paarden was genoeg. Al gauw bleek dat dit bij mijn jongste dochter nog een stapje verder ging. De mensenwereld vindt haar vaak “vreemd” of “apart”, er is vaak een oordeel omdat zij “anders” is dan de norm. In de dierenwereld is er geen oordeel, je wordt geaccepteerd zoals je bent. Omdat paarden ons ook heel goed ons eigen gedrag laten zien, zijn zij uitermate geschikt om in te zetten bij de begeleiding van mensen. Ze geven vaak een zetje in de goede richting (soms letterlijk!) om aanpassingen te maken in ons gedrag, waardoor het leven wat makkelijker kan worden. Ik ervaar dit elke dag weer.

Jordan

Ik heb ook erg veel aan de paarden gehad in moeilijke tijden. Ik heb dus besloten om hier wat mee te gaan doen, maar op een andere manier: ik voel mij erg aangetrokken tot paarden met trauma’s en lichamelijke problemen. Deze train ik op een manier die bij het paard als individu past.

Dit jaar heb ik een basiscursus dierencommunicatie gevolgd. Mijn doel hiermee is om meer inzicht te krijgen in wat er bij een paard speelt, wat ze wel en niet leuk of fijn vinden en wat er fysiek gaande is. Naar aanleiding van deze informatie kan bijvoorbeeld hun training nog meer gefinetuned worden en kunnen er behandelingen (bijvoorbeeld fysiotherapie) geregeld worden.

Ik houd mij vooral bezig met het trainen van de paarden aangezien dit het beste bij mij past, onder andere door mijn beperkingen. Dit doe ik vanaf de grond en in het zadel. Zelf zeg ik altijd “Wij helpen paarden zichzelf (weer) te zijn, zodat ze daarna mensen kunnen helpen”.